rok: 2015
autorzy: krzysiek stępień, rafał oleksik (SAN architektura)
wizualizacje: be3design
makieta: ewa mikołajczyk
lokalizacja: warszawa
autorzy: krzysiek stępień, rafał oleksik (SAN architektura)
wizualizacje: be3design
makieta: ewa mikołajczyk
lokalizacja: warszawa
Konkurs na opracowanie koncepcji architektonicznej izby pamięci przy cmentarzu powstańców warszawy na Woli.
Pawilon Izby Pamięci oraz Mur Pamięci stanowią elementy pewnej opowieści, której odwiedzający doświadczają podczas zwiedzania Pawilonu jak i muru. W zależności od tego, z której strony się przemieszczamy tzn. czy idziemy od ulicy Wolskiej czy też od placu z pomnikiem narracja wygląda inaczej.
Idąc do Izby Pamięci od strony pomnika “Polegli Niepokonani” schodzi się schodami w szczelinę, która oddziela Pawilon od Muru Pamięci, który to umieszczony poniżej poziomu Placu jest w pewnym sensie ścianą oddzielającą kurhan od zwiedzających, którzy w metaforycznym sensie schodzą do mogiły i z każdym krokiem zostają przytłoczeni przez ciężar betonowych ścian z umieszczonymi imionami i nazwiskami ofiar.
Zwiedzający czując niepokój zbliżają się do nich i w pewnym sensie identyfikują się z nimi.
Po przejściu drogi wzdłuż muru można wydostać się na polanę znajdującą się w południowej części Parku Powstańców lub kontynuować drogę wchodząc do Izby Pamięci. W tym miejscu wchodząc z jasno oświetlonej światłem naturalnym wysokiej części Pawilonu kierując się wgłąb zostaje się przytłoczonym przez obniżający się dach.
Jest to metafora oddająca obraz historii Powstania Warszawskiego, które od pełnego wiary i nadziei na początku, stopniowo stawało się tragiczne w skutkach.
Po obejrzeniu ekspozycji kierujemy się z powrotem w stronę światłą widząc cały czas Mur Pamięci co symbolizuje zakończenie Powstania dla jego ofiar.
Idąc do Izby Pamięci od strony pomnika “Polegli Niepokonani” schodzi się schodami w szczelinę, która oddziela Pawilon od Muru Pamięci, który to umieszczony poniżej poziomu Placu jest w pewnym sensie ścianą oddzielającą kurhan od zwiedzających, którzy w metaforycznym sensie schodzą do mogiły i z każdym krokiem zostają przytłoczeni przez ciężar betonowych ścian z umieszczonymi imionami i nazwiskami ofiar.
Zwiedzający czując niepokój zbliżają się do nich i w pewnym sensie identyfikują się z nimi.
Po przejściu drogi wzdłuż muru można wydostać się na polanę znajdującą się w południowej części Parku Powstańców lub kontynuować drogę wchodząc do Izby Pamięci. W tym miejscu wchodząc z jasno oświetlonej światłem naturalnym wysokiej części Pawilonu kierując się wgłąb zostaje się przytłoczonym przez obniżający się dach.
Jest to metafora oddająca obraz historii Powstania Warszawskiego, które od pełnego wiary i nadziei na początku, stopniowo stawało się tragiczne w skutkach.
Po obejrzeniu ekspozycji kierujemy się z powrotem w stronę światłą widząc cały czas Mur Pamięci co symbolizuje zakończenie Powstania dla jego ofiar.
“...do zobaczenia na wolnym powietrzu..”
śpiewa zespół Lao Che w utworze “Kanały”. Utwór symbolizuje upadek Powstania oraz przywodzi na myśl wyjście z kanałów dla osób, które je przeżyły natomiast dusze jego ofiar uchodzą do Nieba.
Podobnie jak Powstańcy zwiedzający mogą wyjść na zewnątrz pozostawiając za sobą tragiczną historię Powstania. W tym miejscu mają możliwość wyjścia na polanę lub z powrotem wzdłuż Muru na plac przy Pomniku.
śpiewa zespół Lao Che w utworze “Kanały”. Utwór symbolizuje upadek Powstania oraz przywodzi na myśl wyjście z kanałów dla osób, które je przeżyły natomiast dusze jego ofiar uchodzą do Nieba.
Podobnie jak Powstańcy zwiedzający mogą wyjść na zewnątrz pozostawiając za sobą tragiczną historię Powstania. W tym miejscu mają możliwość wyjścia na polanę lub z powrotem wzdłuż Muru na plac przy Pomniku.
Alternatywnym sposobem narracji jest historia Powstania opowiedziana idąc od strony ulicy Wolskiej. Podążając chodnikiem od strony południowej widzimy fragment wychodzącego ze skarpy Pawilonu. Dach budynku unosi się stanowiąc z jednej strony symboliczne wejście do mogiły i zbliżenie się do ofiar Powstania Warszawskiego a z drugiej jego podniesienie symbolizuje walkę i ogólny ruch Powstańców niegodzących się na ciągłą opresję ze strony Niemców.
Zwiedzający wchodząc do obiektu staje się w pewnym sensie uczestnikiem tego ruchu, identyfikując się z jego uczestnikami. Ciężar Powstania Warszawskiego odczuwalny jest przez zabiegi architektoniczne opisane w pierwszej narracji.
Po zapoznaniu się z ekspozycją Pawilonu zwiedzający podąż wzdłuż Muru zapoznając się z nazwiskami ofiar Powstania a następnie udaje się w kierunku pomnika “Polegli Niepokonani”.
makieta
